In memoriam

Yvon is 28 jaar lang gastvrouw geweest van T&T Eindhoven en heeft nog aan de wieg gestaan van onze stichting. Op 28 november 2009 is Yvon overleden. Op 4 december 2010 is er ter ere van Yvon een gedenksteen onthuld die een definitieve plaats heeft gekregen in buurtcentrum “De Rondweg” te Eindhoven.

De onthulling is op youtube te bekijken via de volgende link:

Onthulling op 4 december 2010

In Memoriam Yvon Kraaijeveld

“Inspirerend. Liefdevol. Sturend. Onvergetelijk. Dank je wel, Yvon.”

Met deze welgekozen woorden van Evelien Snel op het bloemstuk van T&T Eindhoven heeft de Eindhovense T-gemeenschap op donderdag 3 december 2009 afscheid genomen van ons grote en inspirerende voorbeeld, gastvrouw Yvon Kraaijeveld van T&T Eindhoven.

Ploon (Yvon) Kraaijeveld is na een moedige en waardige strijd tegen zijn ziekte, slokdarmkanker, op zaterdag 28 november 2009 rustig en vol vertrouwen overleden. Hij is niet ouder dan 65 jaar geworden. Ploon’s vrouw Marijke, zijn kinderen Hans en Judith en hun partners hebben hem de laatste paar maanden, nadat zijn arts hem in september had moeten vertellen dat de behandelingen uiteindelijk niet het gewenste resultaat hadden gehad, liefdevol verzorgd.

Ploon én Yvon waren “one of a kind”. Een voorbeeld voor allen en een goede vriend voor velen. In de transgendergemeenschap kende vrijwel iedereen Yvon, zij groeide uit tot een icoon. Vrijwel direct na de oprichting van een T&T-groep in Eindhoven, begin jaren ’80,  sloot zij zich aan. Al heel snel nam zij, als geboren leider, de touwtjes in handen. Dat heeft zij al die jaren volgehouden. Jaar op jaar, en alle maanden van het jaar, was Yvon dé Gastvrouw van de maandelijkse T&T-avond in Eindhoven. Talloze mensen met transgendergevoelens heeft zij begeleid op hun eerste aarzelende stappen uit de kast. Vanaf de tijd, een kwart eeuw geleden, dat travestie en transseksualiteit nog een groot taboe waren tot zeer recent. Alleen het laatste jaar maakte haar ziekte en de behandeling ervan haar dat niet meer mogelijk.

Yvon was niet alleen een goede gastvrouw van T&T Eindhoven, zij hield ook van gezelligheid, dansen, muziek, feesten, organiseren en leiding geven. De T&T-avonden waren inmiddels verplaatst van de NVSH-vestiging naar het Eindhovense buurthuis De Rondweg. Daar ontstond een hechte samenwerking tussen Yvon en het bestuur en de medewerkers van het buurthuis. Yvon werd penningmeester in het bestuur, een zware verantwoordelijkheid die zij met het haar kenmerkende organisatietalent, haar verantwoordelijkheidsgevoel en haar eigenzinnigheid uitvoerde.

Inderdaad, ook eigenzinnigheid, maar dan van de soort die alleen maar bewondering afdwong. Want Yvon kon ook goed luisteren en ieder in zijn of haar waarde laten.

In 2006 bestond T&T Eindhoven 25 jaar. Dat moest gevierd worden! In november werd een groots jubileumfeest gehouden. Het was voor de feestcommissie en voor het bestuur van het buurthuis een hele toer om achter de rug van Yvon om een voorstel op te stellen om haar bij die gelegenheid koninklijk te laten onderscheiden. Want natuurlijk moest ze alles weten en stak ze overal haar neus in.

Maar het lukte. Op de feestavond kwam de Eindhovense wethouder Hans-Martin Don Yvon onderscheiden met het lidmaatschap in de orde van Oranje-Nassau. Hoogstwaarschijnlijk is Yvon de eerste transgender in Nederland die voor haar maatschappelijke verdiensten koninklijk is onderscheiden.

Yvon zag in dat ze het niet meer helemaal alleen moest doen, en stelde aan haar mede-organisatoren van het jubileumfeest voor om een stuurgroep te vormen die T&T Eindhoven voortaan zou leiden. Zo gezegd, zo gedaan. Ook dit was weer een goed initiatief, want diezelfde stuurgroep nam in het jaar daarop de organisatie van de Transgender Info Dag op zich. Zoals bekend, is deze op 1 maart 2008 gehouden dag een groot succes geworden.

Helaas moest Yvon nog geen half jaar later het vreselijke nieuws horen dat zij aan slokdarmkanker leed. Een zwaar behandelingstraject volgde, maar ondanks dat is Yvon toch nog een aantal malen naar de T&T-avonden gekomen. Dat kenmerkte haar. Moed, geloof en vertrouwen hielden haar op de been en sleepten haar door de behandelingen en de complicaties die dat met zich meebracht.